ฟิล์มกรองแสงทั้ง 4 ประเภทมีข้อดีและข้อเสียอย่างไร

ฟิล์มกรองแสงมีสี่ประเภทหลัก:

ฟิล์มย้อมสี: ภาพยนตร์เหล่านี้เกิดขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 และได้รับการออกแบบมาเพื่อป้องกันแสงแดดจ้าเป็นหลัก ฟิล์มย้อมสีไม่ได้ช่วยลดความร้อนได้มากนัก และส่วนใหญ่จะใช้เพื่อลดแสงสะท้อน

ฟิล์มไฮบริดแบบย้อม: เปิดตัวในทศวรรษ 1960 ภาพยนตร์เหล่านี้ใช้เทคนิคการย้อมแบบลึกและรวมสารดูดซับความร้อนเพื่อลดความร้อน แม้ว่าพวกมันจะกันความร้อนได้บ้าง แต่ก็ยังดูดซับแสงที่มองเห็นได้ ส่งผลให้การส่งผ่านแสงที่มองเห็นได้ลดลงและลดความชัดเจนลง ฟิล์มเหล่านี้อาจเสื่อมสภาพเมื่อเวลาผ่านไปและมีแนวโน้มที่จะซีดจาง แต่ก็มีราคาไม่แพงนัก

ฟิล์มเคลือบสุญญากาศ: ถือกำเนิดขึ้นในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ฟิล์มเคลือบสุญญากาศใช้เทคโนโลยีขั้นสูงในการระเหยชั้นของโลหะลงบนพื้นผิวเพื่อให้เกิดการสะท้อนความร้อน แม้ว่าฟิล์มเหล่านี้จะช่วยลดความร้อนได้ดีกว่าและยาวนานกว่าเมื่อเทียบกับฟิล์มที่ย้อมแล้ว แต่ฟิล์มเหล่านี้อาจลดทอนความชัดเจนและอาจมีการสะท้อนแสงที่สูงกว่า ซึ่งอาจส่งผลต่อการมองเห็น

ฟิล์มสปัตเตอร์หรือฟิล์มเมทัลไลซ์: ฟิล์มกรองแสงชนิดที่ทันสมัยที่สุด ฟิล์มสปัตเตอร์หรือฟิล์มเมทัลไลซ์ เกิดขึ้นในช่วงปลายทศวรรษ 1990 และได้เห็นการปรับปรุงทางเทคโนโลยีอย่างต่อเนื่อง ฟิล์มเหล่านี้ใช้กระบวนการที่เรียกว่าสปัตเตอร์ริ่ง ซึ่งจะสะสมอนุภาคโลหะ เช่น นิกเกิล เงิน ไทเทเนียม หรือทอง ลงบนซับสเตรต PET แรงดึงสูงโดยใช้ระบบหมุนความเร็วสูงแบบหลายห้องที่ซับซ้อน ฟิล์มสปัตเตอร์ให้การปฏิเสธความร้อนที่ดีเยี่ยม การสะท้อนแสงต่ำ และความเสถียรของสีที่ยาวนาน อีกทั้งยังรักษาความคมชัดสูง ทำให้เป็นตัวเลือกอันดับต้นๆ สำหรับฟิล์มกรองแสงคุณภาพสูง

โดยสรุป แม้ว่าฟิล์มที่ย้อมแล้วจะช่วยลดแสงสะท้อนได้ แต่ก็ไม่มีการปฏิเสธความร้อนอย่างมีนัยสำคัญ ฟิล์มไฮบริดที่ย้อมแล้วช่วยลดความร้อนได้บ้างแต่ลดความใสและอาจซีดจางเมื่อเวลาผ่านไป ฟิล์มเคลือบสุญญากาศสามารถกันความร้อนได้ดีกว่า แต่อาจมีความใสลดลงและมีการสะท้อนแสงเพิ่มขึ้น ฟิล์มสปัตเตอร์หรือเมทัลไลซ์ที่ใช้เทคโนโลยีขั้นสูง ให้ความชัดเจนสูง ลดความร้อนได้มาก การสะท้อนแสงต่ำ และความเสถียรของสี ทำให้เป็นตัวเลือกระดับพรีเมียมสำหรับการใช้งานฟิล์มกรองแสง