ประวัติการพัฒนาของฟิล์มกระจกหน้าต่างคืออะไร?

ประวัติความเป็นมาของการพัฒนาฟิล์มกรองแสงกระจกไม่สามารถแยกออกจากประวัติการพัฒนาของวัตถุดิบและอุปกรณ์ในกระบวนการผลิตได้ โดยเฉพาะประวัติการพัฒนาเทคโนโลยีการเคลือบการระเหยแบบสุญญากาศ

สหรัฐอเมริกาเริ่มพัฒนาฟิล์มติดกระจกที่ทำจากโพลีเอทิลีน (กระดาษชา) ในทศวรรษ 1960 ในเวลานั้น อาคารส่วนใหญ่ใช้กระจกโฟลตธรรมดา และการใช้พลังงานที่เกิดจากกระจกประตูและหน้าต่างคิดเป็นมากกว่า 1/3 ของอาคารทั้งหมด เมื่อผู้คนถ่ายโอนวัสดุเมมเบรนที่ใช้ในการบินและอวกาศไปยังประตูและหน้าต่างของอาคาร พวกเขาพบว่าสามารถปรับปรุงคุณสมบัติฉนวนกันความร้อนและประหยัดพลังงานของอาคารได้อย่างมีนัยสำคัญ บริษัทใหญ่ๆจึงเริ่มทำการวิจัยเรื่องฟิล์มติดกระจก บริษัท 3เอ็ม ได้ออกสิทธิบัตรสำหรับฟิล์มฉนวนแสงอาทิตย์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2509 วิกฤตพลังงานทั่วโลกในปี 1970 กระตุ้นให้ผู้คนเร่งการพัฒนาฟิล์มแก้ว กระบวนการเคลือบด้วยการระเหยแบบสุญญากาศถูกนำไปใช้กับฟิล์มฐาน PET ซึ่งทำให้เทคโนโลยีฟิล์มติดกระจกหน้าต่างมีความก้าวหน้าอย่างมาก

ในปี พ.ศ. 2520 บริษัท Deposition Technology, Inc. (เทคโนโลยีการสะสม, Inc. ของสหรัฐอเมริกา) (บริษัทถูกซื้อกิจการโดย Belgian Bekaert Group ในปี 1991 เพื่อก่อตั้งบริษัท Bekaert Special Coating Company) ได้ใช้การผลิตแมกนีตรอนสปัตเตอร์ขั้นสูงในสหรัฐอเมริกา กองทัพอากาศและนาซา เทคโนโลยีถูกนำมาใช้ในอุตสาหกรรมฟิล์มกรองแสงกระจก และในช่วงต้นทศวรรษ 1980 บริษัทได้กลายเป็นผู้ผลิตรายแรกในโลกที่ใช้กระบวนการแมกนีตรอนสปัตเตอริงเพื่อผลิตฟิล์มกรองแสงกระจก เมื่อเทียบกับกระบวนการเคลือบด้วยการระเหยสูญญากาศของผู้ผลิตฟิล์มกรองแสงกระจกรายอื่น ข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุด สามารถทำให้สแตนเลส ไทเทเนียม นิกเกิล ทอง เงิน ทองแดง และโลหะอื่น ๆ กลายเป็นชั้นโลหะผสมฉนวนความร้อนโปร่งใส เพื่อให้กระจก ฟิล์มกรองแสงมีความคมชัดสูงในขณะที่ปรับปรุงฟังก์ชั่นฉนวนความร้อนได้อย่างมากและแก้ปัญหาการย้อมสี ,ฟิล์มติดกระจกที่ผลิตโดยกระบวนการเคลือบด้วยการระเหยแบบสุญญากาศมีข้อบกพร่อง เช่น การสะท้อนแสงสูงและการซีดจางง่าย ในปี 1985 บริษัทได้ผลิตฟิล์มติดกระจกแมกนีตรอนสปัตเตอร์ที่มีความกว้าง 1,540 มม.

บริษัท American Shaohua Technology ดำเนินธุรกิจหลักในการพัฒนาและผลิตภาพยนตร์คัดเลือกสเปกตรัมที่จำเป็นสำหรับเทคโนโลยีทางทหารและอวกาศ ในช่วงกลางทศวรรษ 1980 บริษัทได้โอนเทคโนโลยีที่ได้รับสิทธิบัตร XIR ซึ่งได้มาจากการประยุกต์ใช้ส่วนประกอบฟิล์มบางสำหรับยานอวกาศไปสู่การใช้งานพลเรือน และเริ่มการผลิตฟิล์มกระจกหน้าต่างเชิงพาณิชย์ประสิทธิภาพสูงในเชิงพาณิชย์ XIR มีความโปร่งใสสูงต่อแสงที่มองเห็นได้ในแสงแดด และเลือกปิดกั้นรังสีอินฟราเรดและอัลตราไวโอเลตเกือบทั้งหมด ทำให้เกิดความเป็นผู้นำในด้านฟิล์มบางและเทคโนโลยีวัสดุ

บริษัท Hanita ของอิสราเอลเริ่มผลิตฟิล์มนิรภัยในปี 1990 เดิมได้รับการพัฒนาสำหรับการใช้งานทางทหาร และได้รับมอบหมายจากนักวิทยาศาสตร์ชาวยิวจาก NASA ให้ติดฟิล์มป้องกันกับกระจก เพื่อป้องกันกระสุนและวัตถุระเบิดจากการทำลายผู้คนและสิ่งของในสงคราม เพื่อลดความเสียหายและความสูญเสียต่ออุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวกทางทหาร เมื่อสถานการณ์ระหว่างประเทศคลี่คลาย ฟิล์มกันรอยชนิดนี้ที่ผลิตเพื่อวัตถุประสงค์ทางการทหารจึงค่อยๆ กลายเป็นผลิตภัณฑ์พลเรือนเชิงพาณิชย์ โดยให้การปกป้องผู้คนบนกระจกทุกประเภท โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้งานกับการสร้างผนังม่าน และการประยุกต์ในการประหยัดพลังงานและฉนวนกันความร้อน . มีบทบาทสำคัญในการปิดกั้นเปลวไฟและเป็นวัสดุที่เหมาะสมที่สุด เทคโนโลยีการผลิตฟิล์มนิรภัยนี้ได้รับการถ่ายทอดโดยบริษัท Hanita ไปยังส่วนต่างๆ ของโลก รวมถึงสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น ผ่านการถ่ายทอดเทคโนโลยี

เข้าสู่ศตวรรษที่ 21 ผู้ผลิตฟิล์มกรองแสงกระจกได้สร้างความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ฟิล์มที่มีการซึมผ่านแสงที่มองเห็นได้สูงเป็นพิเศษและการควบคุมความร้อนสูงที่สามารถขับไล่ความร้อนได้ออกมาแล้ว พวกเขาใช้ฟิล์มกรองแสงแบบธรรมดาเป็นลามิเนตและใช้ฟิล์มที่มีฟังก์ชั่นต่างกัน ฟิล์มถูกยึดติดและซ้อนทับกันทีละชั้น เพื่อให้ฟิล์มสามารถเพิ่มความต้านทานแรงกระแทกของกระจกได้มากกว่าร้อยเท่า โดยมีการส่งผ่านแสง อัตราฉนวนความร้อน และอัตราการป้องกันรังสีอัลตราไวโอเลตที่สูงขึ้น ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเหตุการณ์ "911" ในสหรัฐอเมริกา ฟิล์มกระจกหน้าต่างซึ่งเป็นวัสดุก่อสร้างชนิดใหม่ได้ถูกนำมาใช้มากขึ้นในการสร้างประตู หน้าต่าง ฉากกั้น เพดาน และการป้องกันความปลอดภัยในอุตสาหกรรมการธนาคาร